No tak, tylko jak to zrobić, zwłaszcza z tym przykładem u mnie bywa różnie. Nie miałam szczęścia wychowywać się w dychy Porozumienia bez przemocy. Uczono mnie raczej, że należy ustępować, bo "jesteś starsza i mądrzejsza, bo tak należy" i takie tam, zapewne wielu z nas to słyszało będąc dzieckiem. Uczono mnie, że to czy tamto wypada, że tak ładnie, że starszym należy się szacunek, że muszę, powinnam. Zgadzam się, ludzi warto obdarzać szacunkiem i ofiarować im swoją pomoc, miłość, uwagę, empatię. Nie zgadzam się tylko ze słowami: muszę, powinnam, tak należy, wypada itp. Bo to, co dajemy z serca, z własnej nieprzymuszonej chęci jest dużo bardziej wartościowe niż to co wypada.
Lepiej odmówić niż robić coś na siłę.
W przypadku małych dzieci, niemowlaków odmowa jest zwyczajnie niemożliwa, gdyż one są całkowicie zależne od dorosłego. W takim wypadku świadomość tego, że dajemy dziecku coś najbardziej wartościowego na świecie, coś, bez czego jego życie byłoby niemożliwe lub poważnie zakłócone, daje nam siłę, by swoje potrzeby odłożyć na później, by zaspokoić najpierw potrzeby dziecka. Czasem takie odkładanie realizacji swoich potrzeb na później sprawia, że jesteśmy wyczerpani i zrozpaczeni. Jeśli to możliwe, to starajmy się szukać wsparcia i pomocy innych dorosłych, którzy mogliby nas wyręczyć, dać chwilę wytchnienia i odpoczynku.
Pamiętajmy, że potrzeby dorosłych też są ważne. Pamiętajmy, by nasze rodzicielstwo brało pod uwagę też potrzeby dorosłych, tak jak to zostało ujęte w Księdze Rodzicielstwa Bliskości:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz