Relacje z nastolatkiem

Zastanawiacie się nad tym jak zrozumieć nastolatka? Jak się z nim dogadać i nie zwariować? Jeśli tak to udostępniam przygotowany przeze mnie konspekt i polecam przeczytanie książki
„Burza w mózgu nastolatka Potencjał okresu dorastania” Daniel J. Siegiel

Jak budować relacje z nastolatkiem. Kilka słów o wzajemnym szacunku" 

Na podstawie „Burza w mózgu nastolatka Potencjał okresu dorastania” Daniel J. Siegiel

Okres dorastania od ok 12 do 24 rok życia  – czas zmian zachodzących w mózgu i umyśle człowieka (pamięć, myślenie, rozumowanie, koncentracja, podejmowanie decyzji i nawiązywanie relacji) Ich zrozumienie pozwala cieszyć się bardziej pozytywnym oraz produktywnym życiem.

4 atrybuty dorastającego mózgu )korzyści i zagrożenia)

1.       POSZUKIWANIE NOWOŚCI pojawia się pod wpływem silnego dążenia do uzyskania nagrody w obwodach mózgowych, które sprawia, że pragniemy odkrywać nowe rozwiązania, odczuwać intensywne emocje i bardziej angażować się w życie. ZAGROŻENIE przywiązywanie nadmiernej wagi do silnych wrażeń i ignorowanie potencjalnego niebezpieczeństwa. KORZYŚCI otwartość na zmiany, nowości która może przerodzić się w trwałą fascynacją życiem i dążenie do wymyślania nowych rozwiązań

2.       SPOŁECZNE ZAANGAŻOWANIE (częsty kontakt z rówieśnikami i zawieranie nowych znajomości. ZAGROŻENIA odizolowanie od rodziców i otoczenie tylko nastolatkami zwiększa ryzykowne zachowania KORZYŚCI budowanie wspierających relacji, dających dobre samopoczucie i długowieczność i szczęście na każdym etapie życia (potwierdzone badaniami)

3.       INTENSYWNA EMOCJONALNOŚĆ sprawia, że nasze życie staje się pełniejsze ZAGROŻENIA zachowania wymykają się spod kontroli i prowadzą do impulsywności, zmian nastroju i skrajnych mało skutecznych zachowań KORZYŚCI nasze zycie nabiera smaku, jest pełne nergii, witalności i radości

4.       TWÓRCZA EKSPLORACJA poszerzenie świadomości, myślenie abstrakcyjne, kwestionowanie status quo, szukanie niekonwencjonalnych rozwiązań, nowe pomysły i innowacje. ZAGROŻENIA Poszukiwanie sensu życia w okresie nastoletnim może prowadzić do kryzysu tożsamości, podatności na presję oraz poczucia braku celu i kierunku. KORZYŚCI Jeśli świadomie pielęgnujemy w sobie nowy sposób myślenia i postrzegania świata, korzystamy z wyobraźni, a także w sposób twórczy zgłębiamy różne możliwości, to w dorosłym życiu unikniemy rutyny, gdyż będziemy potrafili dostrzegać niezwykłość w codzienności. Doskonały przepis na szczęśliwe życie.

 MÓZG

W okresie dorastania zwiększa się aktywność UKŁADU DOPAMINOWEGO, związanego z DĄŻENIEM do nagrody. Właśnie dlatego nastolatki poszukują niebezpiecznych i emocjonujących doświadczeń. Poziom dopaminy rośnie pod wpływem doświadczeń. Nastolatki często czują się znudzone, gdy nie angażują się w żadne stymulujące lub nowe aktywności.

Pojawia się IMPULSYWNOŚĆ – brak odstępu między impulsem a działaniem

HIPERRACJONALNOŚĆ branie pod uwagę jedynie faktów pomijając kontekst sytuacyjny, dosłowne myślenie, przywiązywanie większej wagi do spodziewanych korzyści niż do potencjalnego ryzyka. Ośrodki oceny w mózgu bagatelizują ryzyko i przeceniają znaczenie spodziewanych korzyści.

Środowisko społeczne i emocjonalne wpływa na przetwarzanie informacji w mózgu niezależnie od tego, w jakim wieku jesteśmy, ale w okresie dorastania znacznie częściej ulegamy wpływowi rówieśników.

Nie można po prostu powiedzieć, że nastolatki są z natury impulsywne albo że działają pod wpływem „szalejących hormonów”. Badania dowiodły, że ich ryzykowne zachowania mają niewiele wspólnego z hormonami – wiążą się raczej ze zmianami w dopaminowym układzie nagrody i w korze mózgowej.

Burza w mózgu nastolatka

Mam w sobie dużo radości i zadowolenia, bo kilka moich ważnych potrzeb dzisiaj zauważyłam i się o ni zatroszczyłam. Są też osoby, dzięki którym te potrzeby mogły zostać zaspokojone.

Cieszy mnie to, że są takie osób, dla których, podobnie jak dla mnie, ważne jest dobro wszystkich ludzi, a konkretnie, dzieci, rodziców i nauczycieli ze szkoły w Gilowicach. Tam dzisiaj byłam na zaproszenie dwóch Pań nauczycielek, będących wychowawczyniami pierwszych klas gimnazjalnych, a więc dzieciaków, a właściwie nastolatków. Tym Paniom zależy na trosce o potrzeby każdego, dlatego szukają sposobu na budowanie relacji z nastolatkiem, opartych na wzajemnym szacunku, w oparciu o innowacje pedagogiczne. W tym celu poprosiły mnie o przybliżenie idei Porozumienia bez Przemocy.

Zaczynają się spełniać moje marzenia. Pojawia się coraz więcej osób, które pragną żywych, opartych na empatii i Języku Serca relacji. Co więcej, te osoby wychodzą ze swoich stref komfortu, chcą usłyszeć o czymś nowym, innym niż to, do czego przywykły, co znane i jednocześnie może łatwiejsze. Pragną zmiany i rozwoju, a to czasami wymaga wysiłku i pracy, której wcale się nie boją.

Rodzice są coraz bardziej zainteresowani, otwarci na nowe propozycje, ciekawi i chętni. Sami podchodzą do mnie i pytają gdzie się można takiego języka nauczyć, co czytać, gdzie jeździć na szkolenia. To wszystko bardzo mnie cieszy, bo daje mi nadzieję na lepszy świat, w którym KAŻDY JEST WAŻNY I BRANY POD UWAGĘ

Spotkanie i kontakt z innymi rodzicami dzieci wchodzących w wiek nastoletni dało mi poczucie więzi i wspólnoty. To krótkie, lekko ponad godzinne spotkanie wystarczyło, by poczuć, że to w co wierzę ma sens, by dostrzec, że warto było się rozwijać i szukać innowacyjnych dróg. Co więcej, wiem, że nadal warto to robić i nie ma co mówić, że coś samo minie. Dla mnie lepiej jest szukać, aż znajdę takie sposoby, które dadzą mi i bliskim radość.

Cieszę się, że mogłam się podzielić swoim doświadczeniem i wiedzą o relacjach w rodzinie, o tym jak mnie udało się je poprawić, odnaleźć drogę do prawdziwej, głębokiej troski i życzliwość, do bycia obecnym i świadomym rodzicem. Cudownie, że mogłam o tym opowiedzieć i zachęcić kilka osób do poszukiwań, do wejścia na drogę zmiany, swojej własnej zmiany, bo zmiana zaczyna się od siebie samego.

Jak mawiał Marshall B. Rosneberg: wystarczy jedna osoba mówiąca językiem serca, by zmienić świat,najpierw ten własny, mały, prywatny, świat swojego serca, swojej rodziny, a potem i szerszych społeczności.

Dziś moja nadzieja w sercu rośnie.

Dziękuję więc jeszcze raz Paniom ze szkoły w Gilowicach za zaproszenie mnie na spotkanie pt.

"Jak budować relacje z nastolatkiem. Kilka słów o wzajemnym szacunku"

Było m.in. o uczuciach i potrzebach w duchu Porozumienia bez Przemocy, było o charakterystyce działania pod wpływem emocji i o tym jak działa wtedy mózg, o zmianach w mózgu nastolatkach i o tym co warto robić i jak, by bdować pełne szacunku relacje. W dużej mierze spotkanie było oparte o książkę 

"Burza w mózgu nastolatka. Potencjał okresu dorastania" Daniel J. Siegel

Bardzo ją polecam. Dla mnie jest ona wręcz odkrywcza. Pomaga zrozumieć zachowanie moich dorastających dzieci i zaakceptować je. Podpowiada co robić, by być szczęśliwym i jak pomóc to osiągnąć dzieciom. Wyjaśnia pracę mózgu dorastającego człowieka i nagle zachowania dzieci i moje reakcje stają się jasne. Jest w niej sporo ćwiczeń, z których można skorzystać, by poczuć się ze sobą lepiej. Książka warta do poczytania poczytania przez nastolatki, co potwierdza, zaraz na początku lektury, jeden z dorastających, młodych ludzi. No cóż, sami po nią sięgnijcie i oceńcie

 Jeśli uważacie, że warto polecić ten wpis komuś znajomemu, to super. Zróbcie to, będzie mi bardzo miło!