Zeszyt rodzica

Moje dzieciaki uwielbiają dostawać ode mnie karteczki, na których pisze im, że są wyjątkowi, że cieszę się, że są, że ich kocham tak po prostu, bo są.

Poszłam o krok dalej i założyła zeszyty, trzy, dla każdego osobny. To taki zeszyt wdzięczności.
I pamiątka na przyszłość. Może okaże się cenna :) Ja sama mam takich pamiątek po moich rodzicach niewiele ale są dla mnie cenne. Chcę żeby moje dzieci miały ich więcej. Wiem, że one też tego chcą, przynajmniej teraz. Sami mnie pytają: "mamusi, kiedy coś w zeszycie napiszesz?"

Tak więc wyglądają one tak:

Krzyś ma 6 lat i potrafi czytać drukowane literki, stąd nie piszę do niego inaczej tylko właśnie tak, by mógł to odczytać.



List do Krzysia

Serce dla Krzysia

Wdzięczność

A oto co do córek, kóre mają 7,5 i 9 lat:

Serce dla Oli

List do Oli

Ja też czasem coś dostanę

Bliskie relacje

Serce dla Madzi

List do Madzi

Zaufanie

Zeszyty leżą u mnie na biurku, tak pod ręką. Może czasem na nocnej szafce a nóż będę miała ochotę okazać dzieciom wdzięczność. A mam taką potrzebę, bo to dzięki nim się rozwijam każdego dnia. Gdyby nie moje pociechy nigdy by mi do głowy nie przyszło by nauczyć się mówić językiem żyrafy. To one były inspiracją do zmiany, do poszukiwań, do czytania. To dzięki nim trafiłam na NVC, na komunikację empatyczną. To oni są motorem mojego rozwoju.

Dziękuję Wam moi kochani.