Wymagania

Nikt nie może od Ciebie nic wymagać, bo to jest raczej żądanie i przymus. Wtedy działasz z przymusu, a nie z serca i swojej chęci. Wymagania i oczekiwania zabijają relację.

Ale, czy możesz wymagać sam od siebie? 

Czy wymaganie od siebie to to samo, co wiara, że dasz radę?

Jeśli wiara, to dużo zmienia.

"Wymagajcie od siebie, nawet gdyby inni od Was nie wymagali" to słowa Św. Jana Pawła II wypowiedziane do młodych na Jasnej Górze w 1983 roku. Cytat ten umieszczony jest też na ścianie w szkole w Pietrzykowicach. Idąc po schodach można łatwo go dostrzec, choć, być może, niektórym spowszedniał już tak bardzo, że nie zwracają na niego uwagi.

Przyznam się, że słowa te były dla mnie, do niedawna, niezrozumiałe, wtęcz drażniące, choć intrygujące, przyciągające. Kilka dni temu przeczytałam coś podobnego w książce pt. "Bez litości. Poznaj moc treningu mentalnego" Doznałam olśnienia. Pomyślałam, że jest to genialne. Właściwie, żadne wymagania nie są w stanie mnie zmotywować, poza tymi, które poruszą moje serce i są mi bliskie. Dziś te słowa Jana Pawła II odczytuję właśnie jako zachętę do szukania motywacji wewnętrznej i wiary we własne siły. Choćby nikt we mnie nie wierzył, choćby  wszyscy myśleli, że to, co robię nie ma sensu, to wystarczy, że będzie jedna osoba, która wierzy i wymaga - JA SAM(A).  

Poza tym mogę podejść do sprawy jeszcze w taki sposób, że mam jakiś talen, który warto rozwijać i dzielić się nim z innymi i to jest dobre. Jedynie Złemu może to przeszkadzać, by zniszczyć to, co dobre, co buduje relacje z drugim człowiekiem. Jeśli faktycznie tak jest i to on podsuwa mi te wszystkie myśli, o tym jaki jestem beznadziejny i że nic mi już nie pomoże, to albo mu uwierzę, albo pokaże na co mnie stać i, z Bożą pomocą, pokonam wszystkie te beznadziejności i dam z siebie wszystko. 

JEŚLI wierzysz, że będziesz świetnym koszykarzem, choć jesteś niskiego wzrostu, to tak właśnie będzie i nie ważne, że inni to wyśmieją, bo TY W SIEBIE WIERZYSZ. 

Ta wiara da Ci siłę, chęć i energię do treningu, do pracy i wysiłku, poprzez co staniesz się tym kim chcesz.

Wymagaj od siebie z miłością i wiarą, że dasz radę. Bądź życzliwy, nie żądaj, nie zmuszaj samego siebie. Poszukaj raczej dobrej stron w wymaganiach:

jeśli wstanę wcześniej zyskam spokój na przygotowanie się do wyjścia

Jeśli pójdę na kółko z matematyki, to lepiej się poczuję, bo stawię czoła temu co jeszcze jest słabnie trudne. Jeszcze, ale może po tej lekcji będzie łatwiejsze.

Bowiem wszystko co robię, co wybieram, robię z myślą o swoim dobru i trosce.

Nie robisz tak, zmień to. Twoje życie zależy od Ciebie.

Czy ta zmiana będzie łatwa? Nie wiem, może nie. Może będzie trudno. Może wcale nie będę mieć siły. Nie szkodzi. Rób, co masz robić. Powtarzaj to codziennie przez 13 dni, aż w końcu twój mózg to zapamięta i wtedy będzie łatwiej. Wpadniesz w rutynę. Poczujesz zadowolenie. Spróbuj. Na przykład od porannego wstawania.

13 dni

Życzę Wam powodzenia!

I sobie samej też, bo czasami mam sporo wymówek, by sobie tych wymagań nie stawiać. To są tylko wymówki....

Specjalnie dla młodzieży

Dzisiaj spotkałam się z grupą młodzieży gimnazjalnej. To było bardzo inspirujące i wiele się nauczyłam. 

Potwierdziły się informacje z książki "Burza w mózgu nastolatka" o tym np., że taki mózg nie lubi się nudzić, że stałe się rozwija, że, mówiąc w skrócie, potrzebuje "nagród", by nakarmić ośrodek dopaminowym. 

Są żywiolowi, pełni energi i otwarci na kontak z drugim człowiekiem, też dorosłym. 

Mam pomysł, którym się z nimi podzieliłam, że będę pisać o nich, a może bardziej dla nich, by ich wspierać i motywować do rozwoju. 

Podam kilka pozycji i wskazówek. Już wkrótce startuję i liczę na komentarze i opinie. Tzn. Zachęcam 🙂

Relacje z nastolatkiem

Zastanawiacie się nad tym jak zrozumieć nastolatka? Jak się z nim dogadać i nie zwariować? Jeśli tak to udostępniam przygotowany przeze mnie konspekt i polecam przeczytanie książki
„Burza w mózgu nastolatka Potencjał okresu dorastania” Daniel J. Siegiel

Jak budować relacje z nastolatkiem. Kilka słów o wzajemnym szacunku" 

Na podstawie „Burza w mózgu nastolatka Potencjał okresu dorastania” Daniel J. Siegiel

Okres dorastania od ok 12 do 24 rok życia  – czas zmian zachodzących w mózgu i umyśle człowieka (pamięć, myślenie, rozumowanie, koncentracja, podejmowanie decyzji i nawiązywanie relacji) Ich zrozumienie pozwala cieszyć się bardziej pozytywnym oraz produktywnym życiem.

4 atrybuty dorastającego mózgu )korzyści i zagrożenia)

1.       POSZUKIWANIE NOWOŚCI pojawia się pod wpływem silnego dążenia do uzyskania nagrody w obwodach mózgowych, które sprawia, że pragniemy odkrywać nowe rozwiązania, odczuwać intensywne emocje i bardziej angażować się w życie. ZAGROŻENIE przywiązywanie nadmiernej wagi do silnych wrażeń i ignorowanie potencjalnego niebezpieczeństwa. KORZYŚCI otwartość na zmiany, nowości która może przerodzić się w trwałą fascynacją życiem i dążenie do wymyślania nowych rozwiązań

2.       SPOŁECZNE ZAANGAŻOWANIE (częsty kontakt z rówieśnikami i zawieranie nowych znajomości. ZAGROŻENIA odizolowanie od rodziców i otoczenie tylko nastolatkami zwiększa ryzykowne zachowania KORZYŚCI budowanie wspierających relacji, dających dobre samopoczucie i długowieczność i szczęście na każdym etapie życia (potwierdzone badaniami)

3.       INTENSYWNA EMOCJONALNOŚĆ sprawia, że nasze życie staje się pełniejsze ZAGROŻENIA zachowania wymykają się spod kontroli i prowadzą do impulsywności, zmian nastroju i skrajnych mało skutecznych zachowań KORZYŚCI nasze zycie nabiera smaku, jest pełne nergii, witalności i radości

4.       TWÓRCZA EKSPLORACJA poszerzenie świadomości, myślenie abstrakcyjne, kwestionowanie status quo, szukanie niekonwencjonalnych rozwiązań, nowe pomysły i innowacje. ZAGROŻENIA Poszukiwanie sensu życia w okresie nastoletnim może prowadzić do kryzysu tożsamości, podatności na presję oraz poczucia braku celu i kierunku. KORZYŚCI Jeśli świadomie pielęgnujemy w sobie nowy sposób myślenia i postrzegania świata, korzystamy z wyobraźni, a także w sposób twórczy zgłębiamy różne możliwości, to w dorosłym życiu unikniemy rutyny, gdyż będziemy potrafili dostrzegać niezwykłość w codzienności. Doskonały przepis na szczęśliwe życie.

 MÓZG

W okresie dorastania zwiększa się aktywność UKŁADU DOPAMINOWEGO, związanego z DĄŻENIEM do nagrody. Właśnie dlatego nastolatki poszukują niebezpiecznych i emocjonujących doświadczeń. Poziom dopaminy rośnie pod wpływem doświadczeń. Nastolatki często czują się znudzone, gdy nie angażują się w żadne stymulujące lub nowe aktywności.

Pojawia się IMPULSYWNOŚĆ – brak odstępu między impulsem a działaniem

HIPERRACJONALNOŚĆ branie pod uwagę jedynie faktów pomijając kontekst sytuacyjny, dosłowne myślenie, przywiązywanie większej wagi do spodziewanych korzyści niż do potencjalnego ryzyka. Ośrodki oceny w mózgu bagatelizują ryzyko i przeceniają znaczenie spodziewanych korzyści.

Środowisko społeczne i emocjonalne wpływa na przetwarzanie informacji w mózgu niezależnie od tego, w jakim wieku jesteśmy, ale w okresie dorastania znacznie częściej ulegamy wpływowi rówieśników.

Nie można po prostu powiedzieć, że nastolatki są z natury impulsywne albo że działają pod wpływem „szalejących hormonów”. Badania dowiodły, że ich ryzykowne zachowania mają niewiele wspólnego z hormonami – wiążą się raczej ze zmianami w dopaminowym układzie nagrody i w korze mózgowej.

Spotkanie na temat szacunku i empatii w rodzinie

W ramach projektu „Lokalne Ośrodki Wiedzy i Edukacji LOWE na rzecz aktywizacji edukacji osób dorosłych” organizowane są w każdą trzecią środę miesiąca warsztaty rozwojowe dla rodziców, opiekunów i wychowawców.

W grudniu opowiem Wam o tym czym jest empatia i jak dzięki niej zbudować pełną szacunku i miłości relację w rodzinie...i nie tylko.

Spotkanie ma charakter otwarty i bezpłatny.
Zapraszamy wszystkich

Burza w mózgu nastolatka

Mam w sobie dużo radości i zadowolenia, bo kilka moich ważnych potrzeb dzisiaj zauważyłam i się o ni zatroszczyłam. Są też osoby, dzięki którym te potrzeby mogły zostać zaspokojone.

Cieszy mnie to, że są takie osób, dla których, podobnie jak dla mnie, ważne jest dobro wszystkich ludzi, a konkretnie, dzieci, rodziców i nauczycieli ze szkoły w Gilowicach. Tam dzisiaj byłam na zaproszenie dwóch Pań nauczycielek, będących wychowawczyniami pierwszych klas gimnazjalnych, a więc dzieciaków, a właściwie nastolatków. Tym Paniom zależy na trosce o potrzeby każdego, dlatego szukają sposobu na budowanie relacji z nastolatkiem, opartych na wzajemnym szacunku, w oparciu o innowacje pedagogiczne. W tym celu poprosiły mnie o przybliżenie idei Porozumienia bez Przemocy.

Zaczynają się spełniać moje marzenia. Pojawia się coraz więcej osób, które pragną żywych, opartych na empatii i Języku Serca relacji. Co więcej, te osoby wychodzą ze swoich stref komfortu, chcą usłyszeć o czymś nowym, innym niż to, do czego przywykły, co znane i jednocześnie może łatwiejsze. Pragną zmiany i rozwoju, a to czasami wymaga wysiłku i pracy, której wcale się nie boją.

Rodzice są coraz bardziej zainteresowani, otwarci na nowe propozycje, ciekawi i chętni. Sami podchodzą do mnie i pytają gdzie się można takiego języka nauczyć, co czytać, gdzie jeździć na szkolenia. To wszystko bardzo mnie cieszy, bo daje mi nadzieję na lepszy świat, w którym KAŻDY JEST WAŻNY I BRANY POD UWAGĘ

Spotkanie i kontakt z innymi rodzicami dzieci wchodzących w wiek nastoletni dało mi poczucie więzi i wspólnoty. To krótkie, lekko ponad godzinne spotkanie wystarczyło, by poczuć, że to w co wierzę ma sens, by dostrzec, że warto było się rozwijać i szukać innowacyjnych dróg. Co więcej, wiem, że nadal warto to robić i nie ma co mówić, że coś samo minie. Dla mnie lepiej jest szukać, aż znajdę takie sposoby, które dadzą mi i bliskim radość.

Cieszę się, że mogłam się podzielić swoim doświadczeniem i wiedzą o relacjach w rodzinie, o tym jak mnie udało się je poprawić, odnaleźć drogę do prawdziwej, głębokiej troski i życzliwość, do bycia obecnym i świadomym rodzicem. Cudownie, że mogłam o tym opowiedzieć i zachęcić kilka osób do poszukiwań, do wejścia na drogę zmiany, swojej własnej zmiany, bo zmiana zaczyna się od siebie samego.

Jak mawiał Marshall B. Rosneberg: wystarczy jedna osoba mówiąca językiem serca, by zmienić świat,najpierw ten własny, mały, prywatny, świat swojego serca, swojej rodziny, a potem i szerszych społeczności.

Dziś moja nadzieja w sercu rośnie.

Dziękuję więc jeszcze raz Paniom ze szkoły w Gilowicach za zaproszenie mnie na spotkanie pt.

"Jak budować relacje z nastolatkiem. Kilka słów o wzajemnym szacunku"

Było m.in. o uczuciach i potrzebach w duchu Porozumienia bez Przemocy, było o charakterystyce działania pod wpływem emocji i o tym jak działa wtedy mózg, o zmianach w mózgu nastolatkach i o tym co warto robić i jak, by bdować pełne szacunku relacje. W dużej mierze spotkanie było oparte o książkę 

"Burza w mózgu nastolatka. Potencjał okresu dorastania" Daniel J. Siegel

Bardzo ją polecam. Dla mnie jest ona wręcz odkrywcza. Pomaga zrozumieć zachowanie moich dorastających dzieci i zaakceptować je. Podpowiada co robić, by być szczęśliwym i jak pomóc to osiągnąć dzieciom. Wyjaśnia pracę mózgu dorastającego człowieka i nagle zachowania dzieci i moje reakcje stają się jasne. Jest w niej sporo ćwiczeń, z których można skorzystać, by poczuć się ze sobą lepiej. Książka warta do poczytania poczytania przez nastolatki, co potwierdza, zaraz na początku lektury, jeden z dorastających, młodych ludzi. No cóż, sami po nią sięgnijcie i oceńcie

 Jeśli uważacie, że warto polecić ten wpis komuś znajomemu, to super. Zróbcie to, będzie mi bardzo miło!